پوست خشک به دلیل عدم وجود لایه محافظ روغنی روی سطح آن بوجود می آید. عدم وجود این لایه روغنی ، دلیل اصلی از دست دادن آب از لایه های درونی پوست است. این پدیده از یک قانون ساده فیزیک تبعیت می کند که روغن روی سطح آب قرار می گیرد، به عبارت دیگر این لایه روغنی برای مرطوب نگه داشتن لایه های زیرین ضروری است.
پوست خشکیده ، بر اساس میزان رطوبت در لایه های بیرونی پوست طبقه بندی می گردد. هرچه پوست مرطوب تر باشد، نرم تر و خاصیت الاستیسیتی بهتری در بیرون دارد. تمام عارضه های پوستی اعم ازچروک ، لک ، جوش و کک مک در ابتدا از طریق کم آبی لایه های زیرین پوست شروع می شوند. نوشیدن آب به تنهایی، برای هیدراته کردن سلول های پوستی کافی نیستند.
شیوه های پیشگیری و بهبود :
- روغنی کردن در مجاورت بخار آب : پس از پاک کردن پوست، لایه ای از روغن مناسب برای پوست مثل روغن بادام یا زیتون یا نارگیل، در مجاورت بخار آب ( حرارت و رطوبت بخار برای باز کردن سلول های پوست) به مدت 10 دقیقه برای این منظور باید به کار گرفته شود.
- مصرف ویتامین B3 : این ترکیب می تواند به صورت کرم بر روی پوست نیز به کار رود و باعث تحریک ساختن سلول های چربی پوست و سرامید ( پروتئین سازنده کلاژن و آبرسان ) می گردد.
- استفاده از محصول دارای هیالورونیک اسید : یکی از آب رسان های معروف در پوست است ولی باید در حالت کرم به صورت کوچکترین ساختار مولکولی آن بکار رود تا بتواند جذب پوست گردد.
- استفاده از کرم موضعی دارای استیل هگزا پپتاید: محصولات دارای این پروتئین ، برای حساس ترین نوع پوست به کار می روند و نه تنها باعث هیدراته شدن پوست می گردند ، بلکه تولید کلاژن را نیز افزایش می دهند.